ممنون داداش. به نکته ی خیلی خوبی اشاره کردی
ولی راستشو بخوای انقد که قبلنا سر یه پروزه راجب انواع باتری ها، ساختار و مزایا و معایبشون تحقیق کردم، الآن میتونم ازش یه کتاب بنویسیم
فلذا خیالت راحت، حواسم به این مساله بوده.
همونطور که گفتم باتری های تست ام، یکی باتری 18650 با ظرفیت 2600 بود که بطور معمول تو باتری همه لبتاب ها هم استفاده میشه،
و یکی هم که البته نگفتم، باتری تبلتی 5000 میلی آمپری بود که هردو عزیز نرخ شارژ و دشارژ مناسبیم دارن.
گو اینکه وقتی باتری رو بردی تو رنج بالاتر از 2000 دیگه اصلا دغدغه ی چندC بودنش پیش نمیاد برات دیگه.
ولی این مساله مهم رو هم درنظر بگیر که وقتی صحبت از استفاده بعنوان باتری بردهای پرمصرفی مثل نئو و رسپبری 3 میزنیم که بطور متوسط 500 میلی آمپر در ساعت مصرف دارن،
اصلا نمیش فکر رو برد سمت باتری های 350 میلی آمپری و امثالهم!
با اونها دستگاهی که ساختی، زور بزنه نیم ساعت، و حتی کمتر روشن میمونه و بعدش شرمنده میشه!
در صورتی که اصلا واسه مصرف کننده مطلوب نیس که یه وسیله رو بیست دقیقه تا نیم ساعت، استفاده کنه بعد مجبور بشه دوباره بزنه به شارژ!
و تو فکر کن با محدودیت سیکل شارژ و دشارژی که باتری های لیتیمی دارن، باتری های دستگاهت به یه ماه نکشیده مرخصن از کار!
پس دستکم باس باتری هاش بتونن جریاندهی مداوم تا حداقل 4 ساعتی رو پوشش بدن که دستگاهت کاربردی بشه(خیلی دستگاهارو مصرف کننده تا 48 ساعتم ازش انتظار داره!). و اینم ینی باتری حداقل 3200 میلی آمپری! ( چجوری؟ اینجوری : (%Iin= Vout*Iout/(Vin*85 که 85% بازدهی رگولاتورته، ولتاژ خروجیم 5 ، ولتاژ ورودی هم 3.7 تقریبا ، جریان خروجیم همون 500 میلی آمپری که بردت میخواد. ودر نهایت میرسی به یه باتری 3200 میلی آمپرساعتی که فقط بتونه 4 ساعت بردت رو روشن نگه داره!)
اینم بگم تستایی که من کردم نشون میده اکثر این مبدلای سوئیچینگ، زیر بار نیمتونن اون بازدهی های رویایی 85، 90، 95 درصدری شون رو بدن، خصوصا که به هر حال ماهیت سوئیچینگ هم یه نقطه کار بهینه داره و اینجوری نیس که انتظار داشته باشی تو هر رنجی و هر ولتاژی همون بازدهی ماکزیممش رو تحویلت بده. اینه که غالبا هنر کنن همون 70-75 درصد بیشتر نمیشن که بازهم کار رو برات سخت تر میکنه.